Έξη η μέθεξη παιδείας

Με ερευνητική διεισδυτική σκέψη, όχι μόνο στην Άλγεβρα των Υπερδομών όπου εισήγαγε και θεμελίωσε έναν κλάδο που φέρει το όνομά του: Ηv-δομές, αλλα και στις δομές της γλώσσας, στην τελευταία του ποιητική συλλογή Αφη δηλώνει:

σ η μ ε ί ω σ η:

υιοθετώ το θεώρημα:

το τονικο σημάδι στη λήγουσα είναι πλεονασμος (βλακεία)

επομένως, κάθε λέξη χωρις τονικο σημάδι

σημαίνει ότι τονίζεται στη λήγουσα

        

 Θωμας Βουγιουκλης

                                   8η ώρα

 ΟΙΔΑ

Έξη η μέθεξη παιδείας.

Το τάμα στο Δία

υποχρέωση.

Το φάντασμα του Ήλιου

όραση.

Η κατάρα της φλόγας

τηγμένη ένωση.

Η φύση, φυτο βάλσαμο

στου Εγκέλαδου τη λάβα.

Παρόρμηση ο Έρως,

αναπαραγωγη.

Ογδόντα οστα 

σε επαγρύπνηση

και η ανάγνωση σε ανακύκλωση.

Φαίνεται η ηδονη

να είναι εικασία,

η σκέψη ιόντα

το οίδα, ιδανικό.

Σίτος, οίνος, ενόραση.

Τέλειον, οίον, απόδειξη.

                                    επιτέλους

ΑΦΗ & ΑΦΗ 

Με ομόηχα ομόγραφα

προσπαθω να επικοινωνήσω

να κοινωνήσω τη σωτηρία μου

στο αμάρτημα

της ανακάλυψής μου

που ολοκληρώνει τον άνθρωπο,

προς το παρον, 

απαλλάσσοντάς τον

από την αδυναμία 

αποθησαύρισης των γνώσεων

που ανακάλυψε

που κατέκτησε

ο άνθρωπος ως άνθρωπος.

Ό,τι κατακτω στη γνώση

με λυτρώνει, με παιδεύει

κάτι σαν έρωτας δηλαδη

σαν γλυκό του κουταλιου

και σαν αφη της γλώσσας

και σαν αφη στην όραση

αισίου αναμενομένου.

Εκκόλαψη.

(Από τη συλλογή Αφη)

Στην προηγούμενη συλλογή του                                απο πειρα

απόπειρα ποίησης

απο πείρα

ποίησης ένοχος

ο ποιητής παραθέτει ιδιότυπα ολιγόστιχα ποιήματα, 

κάποτε εξομολογούμενος:

όπως μου το ´πες έγινε,

δυο γελαστοι εμπόροι

μου πούλησαν φθηνη ιδεολογία

κι έφυγαν.

απόμεινα λάτρης 

των πιστώσεών τους

άλλοτε με ευρηματικές διαπιστώσεις:

όταν γεννιέται 

ο άνθρωπος

γεννιέται

κι ο παράδεισος

που απέχει

απ' την κόλαση

μονάχα

ένα μήλο

ή με ενορατική διάθεση:

έρχεται το σκοτάδι

να δώσει το δικαίωμα 

στις άλλες αισθήσεις 

να δουν

άλλοτε πάλι με μαθηματικούς προβληματισμούς:

αόριστη λύση

σε αόριστο πρόβλημα;

Χάος.

Αόριστη λύση 

σε σαφες πρόβλημα

ή σαφης λύση

σε αόριστο πρόβλημα;

Εφαρμοσμένα Μαθηματικα.

σαφης λύση 

σε σαφες πρόβλημα;

Μαθηματικά.

ή μαθηματικές συμβουλές, με στοχαστικές προεκτάσεις:

στη μαθηματικη σκέψη 

τα ωραία

 σχήματα

 πλανεύουν 

δεν διδάσκουν ωραία

άλλοτε, τέλος, με φιλοπαίγμονα διάθεση:

πριν γίνεις 

για τα μπάζα

σκέψου

τα μπάζα δεν κάνουν

 για ανακύκλωση

(Από τη συλλογή απο πειρα)

Ακόμη και πριν εγκαταλειφθεί ο τόνος στη λήγουσα, η ευρηματικά παιγνιώδης και ταυτόχρονα ανατρεπτική γλωσσική αναζήτηση συνυφαίνεται με την ποιητική των Μαθηματικών, με σαφείς αναφορές στο υπολογιστικό δυαδικό σύστημα, τόσο στον τίτλο όσο και στο ομώνυμο ποίημα της συλλογής:

ΙΟΙ ΟΙ ΙΟΙ

Εκατόν ένας οι ιοί

υιοί υιοθεσίας

αντίδοτο εκούσιο

της κάθε εξουσίας.

Ανάγκη, επικοινωνία, κώδικας

σύνολο, κατανόηση, κτήμα

γραμμικότητα, σύμβολο

σκέψη, άνοδος, επίπεδο

ταύτιση ευθείας επιπέδου

έλλειψη αναγκαιότητας συμβόλου

επαλήθευση της κατανόησης

άτοπος απαγωγή

κατάκτηση διαλεκτικής φαιάς ουσίας.

 Η διερεύνηση της δυναμικής των γλωσσικών δομών διαφαίνεται και σε ποιήματα οντολογικών αναζητήσεων, συντιθέμενα αποκλειστικά από μονοσύλλαβες λέξεις:

ΤΟ ΟΝ

εν, ντο, να και μονα

έν το να και μον' ά

    τω

Συν και πλην με δει και χρη

με το χι και με το ψι

πα να πει το τι θα βγει

θα το πει και η τι βι.

Αν το δεις να μας το πεις

το και το, με μη και να

με το που, για να, και πώς

για να δω και γω το φως.

ως το αν τι θα μας βγει

με το θα και με το μη

να το δω με νου και φως

να το πω με τι και πώς.

Λες το ον να μας τη βγει

και να πει το παν να ρει

απ' το εν και απ' το ντο

ζω το ουν και μες το νυν.

... ή και στο αναγραμματισμένο ρεφρέν  του μελοποιημένου από τον ποιητή:

ΞΕΝΗ, ΞΕΝΙΤΕΜΕΝΗ

Ξένη, ξενιτεμένη

από καρδιάς ταγμένη

τον ήχο μου ζωσμένη

ρότα ξεκινάω.

Τρελή, ξενιτεμένη

ρέστη και ξοφλημένη

στα όνειρα δεμένη

ρίμες ξεπουλάω

Ρεφρέν (δις)

Νίξενί μετένιξε

Λίτρενί με λάτρε

Όταν χαράξει η μέρα

άσπρη σαν περιστέρα

τρέχω για να προλάβω

ζω να ξαναζήσω,

Ξυπόλητη στο κρύο

μαινόμενο σαρκίο

με παίρνουν στο φορείο

τρέμω και γελάω.

Μέσα στην καταιγίδα

κρατώ τη θρυαλλίδα

δικαίωμα δικό μου

δεν το ξεπουλάω.

Δεν μπαίνω στο αρχείο
μεθώ εγώ για δύο

δράττομαι δράση, γνώση

δύω αν θελήσω.

 (Από τη συλλογή ΙΟΙ ΟΙ ΙΟΙ)

Θρυαλλίδα

Η διήθηση των γλωσσικών δομών ιχνηλατείται όμως και στην παλαιότερη συλλογή Με τα αίματα του Αίμου, όπου συγκεκριμένα γράμματα αποτελούν ποιητικά εφαλτήρια, κινητοποιώντας όραση και ακοή, αισθητοποιώντας ήχους και εικόνες:

ΩΜΕΓΑ

Ώρα ωραίων ωκεανών

ωριμάζουν

ωφέλιμα ωάρια

ωσάν

ωδίνες ωμές

ωδείων ωσαννά

ωθούν ώτα

ωχρών ώμων.

... και σε συνάφεια με τις μαθηματικές έννοιες:

Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΩΝ ΘΕΩΡΗΜΑΤΩΝ

Και πήραν οι μαθηματικοί

να σκαλίσουν ένα άγαλμα

η χρυσή τομή σκαρπέλο

κι οι ελλείψεις γλείφουν τις επιφάνειες

οι κάθετες στηρίγματα

κι οι παράλληλες μεταφορές

των δομών και των δεσμών

φαρέτρες απεικονίσεων.

Η όψη αναδύονταν

με μισοφέγγαρα χαμόγελου

κι απομακρυνόμενη έλξη.

Η πραγματικότητα σκληρή

αυτούσιο μάρμαρο στους πόλους.

Επιστροφή, ανάπαυση

στην πολυδιάστατη μαγεία

των θεωρημάτων.

 (Από τη συλλογή Με τα αίματα του Αίμου)

Πίσω στο χρόνο, στη συλλογή Κωδικοί ή Homo Informaticus εντοπίζεται η προφητεία της κωδικοποίησης:

ΠΡΟΦΗΤΙΚΑ

Κακόκεφος τριγύριζα

και σαν προφήτης δήλωνα

πως έχω το μοντέλο.

Καλώς μας ήρθες 

είπανε

και στην απέναντι

πέρασα όχθη.

Τότε στους χρόνους τους θολούς

άρχισαν τα σαλπίσματα

μόλις ζωγράφισα 

το σκίτσο του κακού.

Τώρα ακόμα με πουλάν

μεταφρασμένο ή πρωτότυπο

κι ας τέλειωσε ο χρόνος 

ασφαλείας.

Αχ, πόσο είμαι ευχαριστημένος

εδώ πάνω

που ξεγέλασα

τους ερασιτέχνες διαλεκτικούς.

 

(Από τη συλλογή Κωδικοί ή Homo Informaticus)

Η επίμονη και με μαθηματική ακρίβεια αναζήτηση της δυναμικής των γλωσσικών δομών ανιχνεύεατι ήδη στην πρώτη του ποιητική συλλογή Ανάσες, παρεξηγήσεις, όπου οι υπαρξιακοί προβληματισμοί υπό τίτλο που -εμμέσως πλην σαφώς- παραπέμπει στα Μαθηματικά συνυπάρχουν αρμονικά με τη διαπίστωση της ολότητας του ονοματικού συνόλου που εμπεριέχει κτητική αντωνυμία και του ρηματικού συνόλου που εμπεριέχει προσωπική αντωνυμία:

 

Προβλήματα

Εκείνος ο αστέρας ο φθονερός

γελούσε σαρκαστικά

και η πυρωμένη - του μάζα

μούφερνε γύρες στο στομάχι.

Και τούβαζα προβλήματα ύπαρξης,

τούβαζα προβλήματα θανάτου.

Κλέβοντας τις σκέψεις - μου

που ψάχναν σώμα για αντανάκλαση,

άφηνε το μελανό κενό

να με φασκελώνει.

Κουράστηκα και πείνασα.

Μετά, χωνεύοντας το ψωμοτύρι,

είδα τις πρώτες - μου σκέψεις

να ξαναγυρίζουν λεφτερωμένες.

Προσεχτικά άρχισα την προσπάθεια

να λύνω -το πιστεύω-

τα δικά - μου προβλήματα ύπαρξης,

τα δικά - μου προβλήματα θανάτου.

(Από τη συλλογή Ανάσες, παρεξηγήσεις)