LITERATURE ATTACK

Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2013

Ποιητικές Ασκήσεις Μαθηματικών





...Πάντα με γοήτευαν τα Μαθηματικά και η Ποίηση.







Η γοητεία τους περιδινούμενη είτε απορροφά είτε εξακοντίζει.
Στην πορεία της ζωής μου συνέβησαν αμφότερα, ταυτόχρονα ή εναλλάξ.
Είμαι ευγνώμων σε όσους με μύησαν στη μαγεία τους ανά τις δεκαετίες...

Οι "Ασκήσεις Μαθηματικών"  του Μανόλη Ξεξάκη με συνάντησαν στα φοιτητικά μου χρόνια. Φαίνεται όμως πως στις βιβλιοθήκες του μυαλού μου περίμεναν υπομονετικά τη λύση τους μέσα στο χρόνο. Πώς αλλιώς να εξηγήσω το συνειρμό που με παραπέμπει από τα Μαθηματικά στην Ποίηση με την εναρκτήρια της συλλογής "Άσκηση πρώτη" και το καταληκτικό "Πρόβλημα δεύτερο";




Μανόλης Ξεξάκης

Άσκηση πρώτη

Άγνωστε χι που λείπεις απ' αυτό το σύστημα
που λείπεις απ την ψυχή μου
φυγάδευσέ με στους λόφους των αριθμών
τα χρόνια που περνούν με ρυτιδώνουν
η νύχτα φορεί τον αγαπημένο μου χιτώνα του σκοταδιού.

(Μην ασχοληθείτε με ψυχρές αλγεβρικές σχέσεις, μ' ανοιχτά διαστήματα,
φθίνουσες ακολουθίες·
είναι εδώ, μέσα στο σχήμα, γωνίες με πλευρές παράλληλες, ερειπωμένοι
κύκλοι των ασκήσεων των περυσινών).



Πρόβλημα δεύτερο


Ιππεύς, διανύων 12,5 χιλιόμετρα καθ' ώραν, καταδιώκει πεζόν, όστις ανεχώρησεν πολλούς αιώνας προ αυτού και πορπατεί ακόμη. Μετά πόσας ώρας ο ιππεύς θα φθάση τον πεζόν και εις ποίαν απόστασιν από του σημείου της αναχωρήσεως του θα τον φονεύση;



Λύση

Ο πεζός, όλον αυτό το μακρύ καιρό, έχει λιπάνει ένα σωρό βουνά και φύτεψε ρουμάνια δέντρα, αλλά ο ιππέας ούτε καθυστερεί ούτε θαυμάζει· έτσι, ο ιππέας, θα φτάσει τον πεζό σε Χι ώρες και θα διανύσει 12,5 · Χ χιλιόμετρα.
Ο θεματοθέτης σκόπιμα δε μας έδωσε την ταχύτητα του πεζού γιατί αυτός ξεκουράζεται, γιατί αυτός θαυμάζει τα φυτά, τα φουσκωμένα μες στην άνοιξη οπωροφόρα δέντρα.
Λοιπόν, ας πάρουμε τον πεζό που βαδίζει κανονικά και σπάνια σαλτέρνει, να διανύει 5 χιλιόμετρα την ώρα.
Έχομε, 12,5 · Χ = 5 (Χ + πολλούς αιώνες). Λύνουμε την εξίσωση.


Σημείωση
_________________________________________________________________

Πολλοί υποστηρίζουν, πως στο χρόνο που θα διαρρεύσει, θα έχει σκληρύνει ο σβέρκος του πεζού και το μαχαίρι του ιππέα θα σκουριάσει. Δεν είναι όμως έτσι.
Αυτοί που νομίζουν πως ίσως δε δολοφονήσει τον πεζό, δεν ξεύρουν τι λέγουν· γιατί, ο ιππέας, εστεμμένος και τραγιασκοφόρος, συνήθως δε γνωρίζει το χρόνο που βαδίζει ο πεζός.
Κανείς ιππέας δε λυπάται το λουλουδάκι του αγρού.